Po opublikowanym niedawno wpisie dotyczącym nazw miesięcy dziś pod lupę biorę nazwy dni tygodnia.
Nazwa tydzień pojawia się w polszczyźnie i innych językach słowiańskich wraz z przyjęciem chrześcijaństwa (VI-VIII w.). Kościelne nazwy dni tygodnia powstały w opozycji do nazewnictwa planetarnego stosowanego w Europie Zachodniej, które odnosiło się do bóstw pogańskich. Według Aleksandra Brückera nazewnictwo dni tygodnia przejęliśmy od niemieckich misjonarzy. Inne źródła wskazują na św. Metodego.
Wyraz tydzień pochodzi od złożenia zaimka ten i słowa dzień, pierwotnie oznaczał ‘ten sam dzień (po upływie tygodnia)’.
Poza niedzielą i sobotą wszystkie nazwy dni tygodnia mają charakter numeryczny.
Świetny wpis. A jeśli kogoś interesuje jak wygląda to po angielsku zapraszam na https://speakingo.com/dni-tygodnia-po-angielsku/
No właśnie- dawne użycie słowa niedziela- jako tydzień. Do tej pory np w rosyjskim- jest to zachowane. Tylko- skoro niedziela to ne dělati ‘nie pracować’- to dlaczego tak nazywa się tydzień?
Ciekawe pytanie. Warto by sprawdzić tę kwestię w j. rosyjskim. Polskie słowniki etymologiczne podają, że pierwotnie słowo tydzień składało się z dwóch członów (odmienianych osobno: temu dniu, w tem dniu) i oznaczało ten sam dzień, powtarzający się po przeciągu siedmiodniowym (za: Brückner, SEJP). Zatem chodziło najpierw o dzień, który powtarzał się co siedem dni, stąd zapewne zamiennie używano niedzieli jako rozpoczynającej właśnie cykl siedmiodniowy (mówiono zresztą za dwie niedziele, trzy niedziele).